Oto Relacja z Nowego Domu: „Kiedy Asterek (a Ciciek dla mojej córki ) trochę poprzestawiał nam życie – realnie i mentalnie , ale w dobrym tego słowa znaczeniu, pokochałam KOTY. Potrzebował pół dnia , żeby pokazać , że nie jest taki strachliwy i bojaźliwy jak się wydawał. Szybko zdecydował kto w naszym domu rządzi .
Bardzo lubimy takie njusy. Leśna czekała na dom prawie rok w hoteliku. Znaleziona na wsi, wychudzona, przeganiana. Jej losem zainteresowała się nastolatka i poprosiła nas o pomoc. Dziewczyny z ALTO pięknie odkarmiły Lesię, zsocjalizowały i przygotowały do adopcji. Leśna zamieszkała w Warszawie. Z pierwszych relacji wiemy, że jest nieźle, a sunia nie może się nacieszyć
W sobotę pierwszy raz po feriach odwiedziliśmy ośrodek na ul. Barskiej. Tym spotkaniem rozpoczęliśmy cykl zajęć przygotowujących do pełnienia przez chłopców roli petsittera. Zajęcie niełatwe i bardzo odpowiedzialne, choć może też dawać dużo satysfakcji. Wychodząc z założenia, że zdrowie najważniejsze- tym razem było dużo o psim zdrowiu i akcesoriach z tym związanych. Dzięki obecności Figo,
W świątecznej atmosferze odbyło się nasze ostatnie spotkanie w ośrodku na Barskiej. Tym razem poświęcone zostało specyfice pracy petsittera. Rozmawialiśmy co może należeć do obowiązków takiej osoby, jaka wiąże się z tym odpowiedzialność, jakie mogą być oczekiwania osób szukających tego typu pomocy. Tematyka kolejnych spotkań będzie obejmowała bardziej szczegółowe zagadnienia z tego zakresu. Jako psie
I jak ich nie kochać ! Dzieciaki z klasy Vb,IV b,e,f,d oraz III d ze szkoły na ul Małcużyńskiego tak wspierają działania naszej Fundacji ! Istne szaleństwo ! Dziękujemy Kochani!
Jeszcze przed Świętami Figo odwiedził dzieciaki z „zerówki” w szkole na Małcużyńskiego. Ponieważ była to nasza pierwsza wizyta w tej klasie, rozmawialiśmy o bezpiecznych relacjach dziecko-pies i o tym, co się nierozerwalnie z bezpieczeństwem wiąże – o poszanowaniu potrzeb psów. Po prelekcji dzieci mogły pogłaskać Figo i poczęstować go smaczkiem – była to dobra okazja
Kiedy do nas przyjechał, wydawał się starym psem. Smutnym i bardzo ostrożnym w kontaktach z ludźmi. Znałyśmy jego historię i byłyśmy przekonane , że po pobycie w ogromnym stadzie psów i z niedostateczną opieką starszej osoby psiak zostanie już nieufny i osowiały, z problemami zdrowotnymi. Minęły trzy miesiące i teraz trudno poznać tego „staruszka”. Punio
Dzień dobry, Chciałam zrobić zdjęcie Ciastkowi z czapką Mikołaja na głowie, ale nie mógł zrozumieć idei, za to uznał ją za dobrą zabawkę 😀. Życzymy spokojnych Świąt i wiele radości! A ja chciałabym bardzo podziękować za Ciastka i za wsparcie, i za to co robicie. Jestem przekonana, że gdyby Ciastkowi nie dano takiej szansy, jak odpowiedni
Były emocje, bo była rywalizacja 🙂 Z uczestników powstały dwie grupy, przed którymi postawione zostały trudne zadania. Pierwszym było stworzenie zabawki dla psa – z wkładki do zlewu i starego szlafroka powstały pod nadzorem Orawy maty węchowe i od razu zostały przez nią przetestowane. Potem były trudne pytania dotyczące budwy psów i opieki nad nimi.
